نقش توریسم در گردشگری روستایی و اشتغال و توسعه پایدار

گردشگری روستایی به عنوان فرایندی در توسعه روستایی، در نظر گرفته می شود که می تواند در قالب سیاست های توسعه منطقه ای و محلی، امکان توزیع عادلانه خدمات و تسهیلات عمومی در مناطق روستایی را ایجاد کند که بهبود کیفیت زندگی، کاهش مهاجرت های روستایی و برخوردار روستاییان از معیشت پایدار را به همراه دارد. بر این اساس در رویکردهای جدید ت وسعه روستایی، بر جایگاه گردشگری روستایی تأکید می شود که در این میان نوع و چارچوب رویکرد توسعه توریسم روستایی، می تواند در چگونگی نوع و میزان مداخله در مناطق روستایی تأثیر گذار باشد و اثرات مثبت و تبعات منفی را در نواحی روستایی، به همراه داشته باشد. از سویی دیگر، کشور ایران نیز به دلیل برخورداری از پتانسیل های بالقوه جاذبه ای) طبیعی، فرهنگی، زیست محیطی (در مناطق روستایی، بایستی به تبیین و ا رزیابی تأثیرات و تأثرات گردشگری در مناطق روستایی بپردازد و در فرایند ارزیابی و بازنگری کیفی توریسم پذیری روستایی، امکان بهره مندی خانوارهای روستایی را از افزایش درآمد و ایجاد اشتغال همراه با ضرورت نگه داشت محیط زیست روستایی، فراهم کند. اینا مر می طلبد تا در قالب تحقیقی، به بازنگری و ارزیابی گردشگری روستایی و رویه احتمالی مداخله توریسم در روستایی در فرایند برنامه ریزی، طرح ریزی و اجرا پرداخته شود که رویکرد تحقیق حاضر را تشکیل می دهد.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، توسعه پایدار ، توریسم ، اشتغال