اهمیت احیاء رویشگاه های نسترن (Rosa canina L) در راستای تامین نیاز صنایع دارویی

نسترن (Rosa canina L) در سطح وسیعی در آسیا، اروپا و شمال آفریقا از جمله دامنه های فلات مرکزی ایران میروید. در حال حاضر شرکت های داروسازی و غذایی خارجی از میوه و دیگر بخش های آن به طور گسترده در ساخت دم نوش ها، ویتامین С طبیعی، درمان سرماخوردگی و آنفلونزا و ناراحتی های کلیوی و مثانه؛ استفاده می کنند. کمبود اطلاعات از توان تولید میوه این گیاه در عرصه منابع طبیعی منجر به عدم برنامه ریزی در استفاده از آن در صنایع داروسازی شده است. بررسی بر روی 30 اصله درختچه در عرصه طبیعی (ارتفاعات باجگیران) و 20 بوته دو ساله در باغ گیاهشناسی مشهد نشان داد که متوسط وزن هر عدد میوه خشک نسترن در شرایط طبیعی 1/5 گرم و در شرایط تحت آبیاری 1/7 گرم میباشد. بر اساس نتایج وزن میوه خشک نسترن متشکل از 59 درصد گوشت میوه و 41 درصد دانه می باشد. میوه تازه نسترن دارای 47/2 درصد آب است. مطالعه ریخت شناسی شاخه های دوساله نشان داد که متوسط فاصله جوانه های گل دهنده 3/5±0/2 سانتی متر می باشد. به علت قطع بی رویه پایه های این گونه فقط در حاشیه آبراهه ها آن هم در قسمت های سنگلاخی و در فواصل طولانی شاهد رویش آن هستیم. لکن با توجه به توان اکولوژیکی سرزمین هر هکتار توده جنگلی نسترن قادر به تولید 1400-950 کیلوگرم میوه خشک نسترن در هکتار می باشد.

کلیدواژه ها:

نسترن ، میوه ، ویتامین С ، ریخت شناسی