آبیاری شیاری و قطره ای درزراعت گوجه فرنگی

آب آبیاری در زراعت گوجه فرنگی، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در یک سال در مشهد انجام شد. مطالعه ای نیز بر روی تعدادی از مزارع که برای آبیاری گوجه فرنگی، سیستم آبیاری خود را از شیاری به قطره ای تبدیل کرده بودند انجام شد. در مقاله حاضر به مقایسه نتایج حاصل از آزمایش تحقیقاتی با نتایج مطالعه در مزارع کشاورزان پرداخته شده است. بطور خلاصه در آزمایش تحقیقاتی، حداکثر عملکرد (51/2 تن در هکتار) و کارآیی مصرف آب آبیاری (10/3 کیلوگرم بر مترمکعب) از تیمار حداکثر سطح تامین آب آبیاری بدست آمد. در حالیکه میانگین آب مصرفی در مزارع گوجه فرنگی کشاورزان مورد مطالعه که پیشتر به روش شیاری آبیاری می شدند، 16700 متر مکعب در هکتار با میانگین عملکرد 69/7 تن در هکتار کارآیی مصرف آب آبیاری 4/2 کیلوگرم بر مترمکعب و با روش آبیاری قطره ای 10113 متر مکعب با عملکرد 83/4تن در هکتار و کارآیی مصرف آب آبیاری 8/2کیلوگرم بر مترمکعب بود. به عبارتی کشاورزان در روش شیاری بطور میانگین بیش از72% و در روش قطره‌ای بیش از 100% آب مصرف شده در آزمایش تحقیقاتی، صرف آبیاری مزارع گوجه فرنگی کرده‌اند. در حالیکه عملکرد نسبت به آزمایش تحقیقاتی در روش شیاری حدود 50% و در روش قطره ای حدود 63% افزایش یافته است اما مقدار کارآیی مصرف آب آبیاری در روش شیاری و قطره ای در مزارع کشاورزان نسبت به مزرعه تحقیقاتی، به ترتیب 12/5 و 20 درصد کاهش نشان داد.

کلیدواژه ها:

آبیاری قطره ای ، آبیاری شیاری ، عملکرد ، آب مصرفی ، کارآیی مصرف آب آبیاری