نقش Fuzzy_GIS در مکانیابی بهینه کاربری های شهری

کارآمدی سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در طراحی ها و برنامه ریزی شهرها و برای توزیع مناسب کاربری ها در شهرها موضوع مهم و کمتر شناخته شده ای است. استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی در برنامه ریزی کاربری های شهری، امکان مکانیسابی مناسب برای عملکردهای شهری فراهم می آورد. اما توجه بیش از حد به داده های جغرافیایی در قالب نقشه های شهری در GIS موجب به کار نگرفتن قدرت فوق العاده سیستم های تجزیه و تحلیل نظیر GIS خواهد شد. تصمیم گیری های صرفا مبتنی بر نتایج سیستم های اطلاعات جغرافیایی موجود نه تنها مفید نخواهد بود بلکه به لحاظ فقدان اطلاعات جامع و همه جانبه از محیط پیرامون در این سیستمها و عدم قطعیت (Uncertainty) و پیچیدگی (Complexity) دنیای واقعی، زیان بار نیز خواهد بود. در این میان استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی بر اساس منطق فازی (Fuzzy) از انعطاف بیشتری برخوردار بود و هوش و نبوع انسانی را در تصمیم گیری ها بهتر منعکس می کنند نتایج مفیدی را درپی خواهد داشت. در این پژوهش نحوه طراحی و بکارگیری یک سیستم اطلاعات جغرافیایی فازی (Fuzzy_GIS) در مکانیابی کاربری های شهری مورد استفاده قرار گرفته و به صورت عملی در نمونه موردی بوستان های شهر زنجان به اجرا درآمده است. نتایج و خروجی های حاصل از این پژوهش، که به صورت نقشه ای است با نقشه های حاصل از بکارگیری منطق دورارزشی (غیر فازی) در GIS مورد مقایسه قرار گرفت (به صورت مشاهدات میدانی) و مشخص گردید که استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی فازی (Fuzzy_GIS) نتایج مفید و واقع تری را به دلیل لحاظ نمودن پیچیدگی های مسائل شهری در پی دارند.