بررسی کارایی روشهای زمین آماری در پهنه بندی برخی خصوصیات خاک در منطقه هشتگرد

امروزه خاک یکی از منابع کلیدی و قابل مدیریت در تولید غذا و زیست توده، اصلاح تغییرات اقلیمی(ترسیب کربن اتمسفری) حفاظت محیط زیست و تولید انرژیهای زیستی به شمار میرود. یکی از ویژگیهای کلیدی خاک تغییرپذیری زمانی و مکانی آن است. در این تحقیق هدف، بررسی تغییرات برخی خصوصیات خاک با استفاده از روشهای زمین آماری در منطقه هشتگرد، واقع در استان البرز میباشد. پارامترهای اندازهگیری شده شامل درصد آهک، فسفر قابل جذب و پتاسیم قابل جذب خاک میباشند. پس از بررسی نرمال بودن دادهها اقدام به ترسیمواریوگرام گردید. برای درونیابی پارامترهای اندازهگیری شده از روشهای کریجینگ و کوکریجینگ انتخاب شد. با استفاده از اعتبارسنجی تقاطعی و استفاده از شاخصهای RMSE ، MAE و MBE مناسبترین روش درونیابی انتخاب شد. نتایج نشان داد به منظور تخمین درصد آهک وو میزان فسفر قابل جذب خاک روش کریجینگ و برای پتاسیم قابل جذب خاک روش کوکریجینگ ارجحیت داشت و به عنوان روش درونیابی برتر انتخاب شد. در نهایت با در نظر گرفتن بهترین روش میانیابی، نقشه های پهنه بندی تهیه شد

کلیدواژه ها:

زمین آمار ، خصوصیات خاک ، هشتگرد