بازنگری در معماری معاصر با رجوع به روشهای سنتی و انطباق آن با پیشرفتهای نوین علمی به شیوه معماری مبتکرانه

معماری نمود فرهنگ هر ملتی است اما عنصر متعالی که اثر معماری را به اندوخته های فرهنگی پیوست کند، همواره به عنوان حلقه مفقود آثار ما بوده و جریان ها بدون پشتوانه اطلاعاتی و فرهنگی سرانجامی جزء به آرناشیسم و تکثیرگرایی ندارند و یا با گذشت زمان در دل تاریخ و کالبدها مدفون می شوند، اما با بینشی علمی نگریستن به ریشه ها و چگونگی روند پیدایش میراث معماری گذشته، و با انطباق پیشرفتهای نوین علمی بر اندیشه معماری، می توانیم بر ارزش این میراث پرمایه و عظیم بیفزائیم و گذشته را منبع الهامی برای یادگیری و حفظ هویت و فرهنگ خود بخوانیم، این مقاله بروشی کیفی _ توصیفی پس از بررسی مسائل معماری کنونی و اشاره به چگونگی روند تعامل ذهن انسان با محیط زیست، به ارائه شیو ه ای تازه در طراحی که آن را(معماری مبتکرانه) نامیده ایم می پردازد که می توان آن را شیوه ای نوین از تفکر، یادگیری، و پرداخت معماری خواند، این فرایند می تواند با بکارگیری و انطباق فن آوریهای نوین توسعه یابد که بدون تردید تاثیر بسزایی در پیشبرد معماری و ساخت وساز در راستای برداشتی تازه از شیوه های سنتی طراحی معماری خواهد داشت و آن را به معماری مردم وار تری تبدیل می کند چراکه این توسعه همچنان در تناقض با بی هویتی معماری معاصر است و بر آن نوع معماری که به علت عدم توجه به فرهنگ غنی بشری یک معماری بی هویت را توصیه می کند، خط بطلان می کشد.

کلیدواژه ها:

انطباق معماری ، هوش ، سنت ، صحت