نشانه شناسی تجلیات فرهنگ جهان وطنی در سیما و منظر شهر تهران

شهر تهران در اکثر طرح های توسعه شهری متاخر مربوط به آن، شهری با روحیه جهان وطنی و بین المللی معرفی شده است. این شهر امروزه بنا بر ضرورت میزبان فرهنگهای گوناگون افرادی است که برای کار، تحصیل و تجارت از اقسا نقاط ایران و جهان به آن مهاجرت کرده و در آن روزگار میگذرانند. این مسئله در کنار رویکردهای جدید در طرحهای توسعه شهری این کلانشهر، موجب بروز تجلیاتی از فرهنگ جهان وطنی یا به تعبیری فرهنگ کازموپولیتنی شده است که به نظر میرسد مانند در وضعیتی دوگانه، هم فرصتی است برای غنای بیشتر تجربه شهری مردم، چراکه بسیاری از نظریه پردازان و جامع شناسان بر این عقیده هستند که وجود چنین ویژگی درپالت نشانه شناسی فضای یک شهر میتواند بسیاری از تضادهای اجتماعی موجود در جوامع شهری را کمرنگ کندو به درک ماهیت فضا و تفاوت های فردی موجود نیز یاری رسان باشد. و هم تهدیدی است برای هویت ایرانی واسلامی شهر تهران. این پژوهش با بررسی فرهنگ جهان وطنی کلانشهرهای بین المللی و تجلیات سیما و منظر شهری در آنها ابتدا به دنبال تدوین چارچوبی نظری است از آنچه که چنین بستری میتواند به مثابه فرصت، سبب غنای تجربه شهری افراد باشد و سپس از طریق مشاهده فعال و مطالعه نشانه شناسانه چنین تجلیاتی در سیما و منظر شهر تهران، سعی بر آن دارد تا تهدیدهایی را که حاصل چنین تجلیات بصری و فرهنگی هستند شناسایی کرده و با توجه به نقاط قوت و ضعف موجود در بستر موضوع، به ارائه راهبرد و سیاستهایی برای بر طرف سازی آن بپردازد.

کلیدواژه ها:

تهران ، فرهنگ جهان وطنی ، نشانه شناسی ، سیما و منظر شهری