ارزیابی شاخصهای اجتماعی- فرهنگی در طراحی و بکارگیری مبلمانهای شهری (نمونه موردی مناطق احمدآباد و گلشهر مشهد)

کیفیت فضا یکى از مهمترین مسائل در دانش طراحى شهرى مىباشد، در حدى که بسیارى از نظریهپردازان، ارتقاء کیفیت محیط و فضاهاى شهرى و طراحى و ساماندهى مبلمان شهرى را جز یکى از مهمترین فعالیتهاى کارشناسان در حوزه طراحى شهرى مىدانند. شهرهای امروزه علاوه بر رفع نیازهای فیزیکی، پاسخی برای نیازهای روانی، روحی و فرهنگی ساکنانشان دارند، لذا براى طراحى مناسب آن فضا، ارزیابى دقیق از انواع فعالیتها و برنامه ها و الگوهاى تعامل انسانى که در یک فضا صورت خواهد گرفت ضرورت دارد. چنانچه فضای بیروح شهر و نیاز روانى افراد به محیطى زیبا و هماهنگ را در کنار هم قرار دهیم به اهمیت عامل تعیین کنندهای بنام مبلمان شهری پی خواهیم برد. در فضای میان ساختمانها و بناها، عناصر مکملی نیاز است تا زندگی شهری را سامان بخشد، این اجزاء، جریان حرکت، سکون، تفریح و اضطراب را در شهر تنظیم میکنند و به آن روح می- بخشند که این اجزاء و عناصر مکمل شهرى را اصطلاحاً مبلمان شهرى مینامند. با این توصیف در این مقاله ضمن معرفی انواع مبلمانهای شهری، به ارزیابی شاخصهای اجتماعی – فرهنگی در طراحی و بکارگیری برخی از مبلمانهای شهری در محدوده مورد مطالعه، پرداخته شده است. اطلاعات این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی و از طریق مطالعات میدانی و پرسشنامه بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

مبلمان شهری ، مبلمان خیابانی ، عناصر شهری