بررسی پروتکلها، ویژگیها، کاربردها و چالشهای موجود در شبکه های موردی بین خودرویی

شبکههای موردی بین خودرویی یک نوع خاص از شبکههای موردی سیار میباشد. ویژگی متمایز این شبکهها این است که درآنها گرهها تحرک بالایی دارند، همچنین مسیریابی به علت ترافیک احتمالی خودروها به صورت سازمان یافته ا ست، درحالیکه در شبکههای موردی سیار حرکت بهصورت تصادفی وجود دارد. همچنین میتوان شبکههای موردی بین خودرویی را نمونهای ازمحیطهای هوشمند دانست که در آن دانش شبکه توسط حسگرهای موجود در وسایل نقلیه، قابلیت افزایش یا بهروز رسانی را دارد. برای شبکههای بیسیم فناوریهای مختلفی ازجمله Wi-Fi ، WiMax ، ZigBee وغیره وجود دارد که در اینجا آنها را نشان میدهیم، همچنین برای این شبکهها پروتکلهای مسیریابی متفاوتی وجود دارد که در این مقاله پروتکلهای مسیریابی AODV و DSR بهعنوان نمونههایی از پروتکلهای مسیریابی Reactive و OLSR بهعنوان نمونهای از پروتکلهای مسیریابی Proactive معرفیشده وسپس با ا ستفاده از شبیه سازی OPNET این پروتکلها را شبیه سازی کرده و با یکدیگر مقایسه میکنیم و نتیجه بهد ستآمده را مورد ارزیابی قرار میدهیم.

کلیدواژه ها:

شبکههای موردی سیار ، شبکههای موردی بین خودرویی ، پروتکلهای شبکههای موردی