بهینهسازی فاصله بین ایستگاههای اتوبوس و تعداد آنها بوسیله الگوریتم ژنتیک چند هدفه برای کاهش زمان سفر مسافر
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 845
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DCEAEM01_323
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1393
چکیده مقاله:
سیستم اتوبوسرانی بهعنوان یکی از انواع سیستمهای حملونقل عمومی میتواند نقش تأثیرگذاری در کاهش ترافیکهای شهری بهویژه در ساعات اوج تقاضا ایفا نماید. ناکارآمدی سیستم اتوبوسرانی باعث عدم ترغیب مردم به استفاده از آن و استفاده هرچه بیشتراز خودروهای شخصی میگردد که بهنوبه خود افزایش بار ترافیکی را به دنبال خواهد داشت. یکی از عواملی که بر کارایی سیستم اتوبوسرانی تأثیرگذار است، مناسب بودن فاصله و مکان قرارگیری ایستگاهها میباشد. برخی از عوامل مؤثر در تعیین فاصله بین ایستگاهها عبارتند از: فاصله پیادهروی مسافرین، زمان سفر، زمان انتظار مسافرین در ایستگاه و... ما در اینجا کاهش زمان کلی سفر شاملزمان پیادهروی، زمان انتظار و زمان حرکت اتوبوس را بهعنوان ملاک تعیین فاصله بهینه ایستگاهها مدنظر قرار داده و تابع مجموع زمان- های ذکرشده را بهعنوان تابع هدف در مدلسازی به کاربردیم. مدلسازی با استفاده از نرمافزار MATLAB و بهکارگیری الگوریتم ژنتیک چند هدفه انجام گردید. مدلسازی برای یک کریدور فرضی طراحیشده به طول 8 کیلومتر انجام شد و مشخص گردید که در ساعت اوج تقاضا، مدل میل به افزایش تعداد ایستگاهها تا حد ممکن دارد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد راستبد
دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
ایرج برگ گل
استادیار دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه گیلان
رضا وطنی
کارشناس مهندسی عمران، دانشگاه گیلان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :