تحلیل و بررسی حس مکان دربخش بستری اطفال دربیمارستان امیرالمومنین مراغه بارویکرد کاهش اضطراب کودکان درمحیط بیمارستان و ارایه طراحی الگوی فضای خاص باتوجه به نیازهای روانشناختی کودکان

حس مکان به معنای ادراک ذهنی مردم ازمحیط و احساسات کم و بیش اگاهانه آنها ازمحیط خود است که شخص را درارتباطی درونی با محیط قرارمیدهد بطوریکه فهم واحساس فرد بازمینه معنایی محیط پیوند خورده و یکپارچه میشود این حس عاملی است که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه برای افراد خاصمیگردد حس مکان علاوه براینکه موجب احساس راحتی ازیک محیط میشود ازمفاهیم فرههنگی موردنظر مردم روابط اجتماعی و فرهنگی جامعه دریک مکان مشخص حمایت کرده و باعث یاداوری تجارب گذشته و دستیابی به هویت برای افراد میشود بخش بستری اطفال ازجمله فضاهایی است که برحلات روحی و روانی کودکان تاثیر میگذارد مقاله حاضر فضای بستری کودکان دربیمارستان امیرالمومنین مراغه را مورد بررسی قرارداده و به این مساله می پردازد که کودکان چه نیازهایی دراین محیط داشته و آیا میتوان باارایه الگوی فضایی خاص محیطی مطلوب جهت بررسی شدن کودکان به وجود آورد ؟برای دستیابی به اهداف مذکور با استفاده ازروش تحقیق کاربردی نقاشیهای کودکان رادردوگروه کودکانی که فضای بستری دراین بیمارستان را تجربه کرده اند و کودکانی که فضای بستری بیمارستان را تجربه نکرده اند به همراه پرسشنامه ها و مشاهدات درمحیط نرم افزاری مورد ارزیابی و تحلیل قرارگرفته است

کلیدواژه ها:

کودکان ، فضای بستری ، بیمارستان امیرالمومنین مراغه ، نیازهای کودکان ، ترس و اضطراب