بررسی تجربی اثر مواد روانکار و طول ناحیه تغییر شکل قالب بر روی دقت ابعادی در فرآینداکستروژن مستقیم سرب

فرآیند اکستروژن یکی از روشهای شکل دهی فلزات است که برای کاهش ضخامت یا تغییر سطح مقطع به کار می رود. در پژوهش حاضر میله سربی با مقطع دایروی با عبور از یک قالب زاویه دار به مقطع مورد نظر و ابعاد دلخواه تبدیل می شود. پارامترهای مختلفی برفرایند اکستروژن تاثیر می گذارند که از آن جمله می توان طول ناحیه تغییر شکل قالب، زاویه ی ورودی قالب، سرعت پرس و نوعمواد روانکار اشاره کرد. در این مقاله اثر مواد روانکار و طول ناحیه تغییر شکل قالب بر روی دقت ابعادی قطعه تغییر شکل یافته به صورت تجربی مورد بررسی قرار می گیرد. به همین منظور از دو قالب با طول های ناحیه تغییر شکل متفاوت 2 و 5 میلیمتر و با زاویه ورودی 30 درجه استفاده می شود. بر اساس نتایج بدست آمده می توان بیان داشت که با بکارگیری یک ماده با ویسکوزیته بالاتر مانند گریس و بیشتر شدن طول ناحیه تغییر شکل، دقت ابعادی محصول خروجی افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

قالب ، اکستروژن مستقیم ، دقت ابعادی ، طول ناحیه تغییر شکل ، روانکار