تأثیر پلیمرها بر عمر خستگی مخلوط های آسفالتی

مقاومت کم روسازی های آسفالتی در برابر خستگی، عمده ترین دلیل ایجاد خرابی روسازی های آسفالتی می باشد. هرساله تعداد زیادی از راه های آسفالتی در کشورهای مختلف دنیا در اثر این ضعف، دچار خرابی زودرس می شود. این پارامتر یکی از مهمترین خصوصیات مصالح آسفالتی بوده و همین موضوع در طراحی مخلوط های آسفالتی و نیز در طراحی روسازی های انعطاف پذیر از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در چند دهه اخیر پیشرفت های قابل ملاحظه ای در علم مصالح روسازی راه ها و نیز آزمایش های پیشرفته در علوم مهندسی راه و مهندسی شیمی انجام گرفته است، از جمله آزمایش های انجام یافته، تٔثیرات مثبت پلیمرها بر روی مخلوط های آسفالتی می باشد. بیشترین پلیمرهایی که در اصلاح خواص قیرها کاربرد دارند، معمولا اصلاح کننده های پلیمری هستند که شامل استیرن- بوتادی ان- استیرن (SBS، لاستیک استیرن- بوتادی ان (SBR)، اتین- وینیل استات (EVA) و پلی اتیلن (PE) می باشد. مطابق تحقیقات انجام یافته در این زمینه، پلیمرها مهمترین خانواده ی اصلاح کننده ی قیرهای مورد استفاده در ساخت مخلوط های آسفالتی می باشد. در بین پلیمرهای مذکور، برای بهبود بخشیدن بر خواص فیزیکی و افزایش عمر خستگی این مخلوط ها، تٔثیر پلیمر SBS بیشتر نمایان است. در این پژوهش مطابق نتایج حاصله از این آزمایش ها، مشاهده می شود که افزودن پلیمرSBS به مقدار 6 الی 8 درصد، تاب خستگی مخلوط های آسفالتی را می تواند تا صد برابر افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

قیر ، مخلوط های آسفالتی ، خستگی ، پلیمر