بررسی تأثیر طول ترک اولیه در فرایند شکست تیرهای بتنی با استفاده از روش المان محدود بسط یافته

ترک پاسخ طبیعی بتن به شرایط کرنش است و وقوع آن به عملکرد سازه بتنی وابسته است. ترک خوردگی یکی از فاکتورهای مهم تعیین دوام سازه است و فرایند گسترش ترک خوردگی هشداری در مورد سلامتی سازه به ما می دهد. فرایند شکل گیری و رشد ترک در بتن، یکی از موضوعات مهم و پیجیده است، زیرا بتن یک ماده ناهمگن بوده و روند شکل گیری و رشد ترک به عوامل متعددی از قبیل مشخصات مصالح، مراحل ساخت، شرایط جوی، نحوه عمل آوری، ابعاد و هندسه سازه، شرایط بارگذاری و ... وابسته است. روش های عددی مختلف و نرم افزارهای متنوعی برای مدل سازی ترک در سازه های بتنی و فولادی وجود دارد. در این مقاله از نرم افزار اجزا محدود آباکوس و روش المان محدود بسط یافته برای مدل سازی گسترش ترک و بررسی تأثیر طول ترک اولیه بر نموار بار- تغییر مکان بازشدگی دهانه ترک در تیرهای بتنی، استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در تیرهای بتنی یکسان (تیر بتنی غیرمسلح) با افزایش طول ترک اولیه، نیروی مورد نیاز برای فرایند رشد ترک اولیه کاهش می یابد که نشان دهنده تأثیر مهم پارامتر طول ترک اولیه در فرایند شکست تیرهای بتنی می باشد.

کلیدواژه ها:

روش المان محدود بسط یافته ، طول ترک اولیه ، تیربتنی ، مدل سازی ترک ، گسترش ترک