ارایه راهکارهای همپیوندی در بافت تاریخی با تاکید بر رویکرد گردشگری

بافت های با ارزش تاریخی جدای از رسالت خود در بازشناسی هویت شهری، نه تنها به عنوان فضای شهری، بلکه از جذاب ترین مقاصد گردشگری شهرها نیز به شمار می روند. در مبحث گردشگری فرهنگی - تاریخی، کاربری های همجوار آثار تاریخی از حیث تعامل گردشگر با فضا اهمیت دارد، در اغلب موارد کاربری های پیرامون اماکن تاریخی سازگاری اندکی با فضاهای تاریخی داشته و مکان های ارزشمند تاریخی به نقاطی منفک و فارغ از فضاهای متصل به آن ها به ویژه به لحاظ عملکرد فضایی می گردند. این گنجینه های با ارزش در کلان شهرها به مناطق پر تراکم تبدیل شده و چالش های حاصله از این روند منجر به منزوی شدن آن ها و نیز هویت اصلی شهر گردیده است. هدف پژوهش حاضر شناسایی پهنه های مستعد گردشگری برای توسعه الگوی دسترسی پیاده در بافت تاریخی محدوده مسجد کبود تبریز برای ایجاد همپیوندی بین مسیرها می باشد. روش تحقیق حاضر، اسنادی و میدانی بوده و داده های اولیه به صورت نقشه های حاصل از طرح های تفصیلی تهیه و استخراج گردیده اند. یافته ها نشان می دهند این محدوده از بافت تاریخی از نحوه دسترسی به جاذبه ها و عناصر شاخص در داخل بافت و مسیرهای منتهی به جاذبه های بافت تاریخی شهر در وضعیت مناسبی قرار ندارند. پژوهش حاضر، با استفاده از نرم افزار space syntax و نیز معیارهای مکان یابی، پهنه ها و مسیرهای مستعد برای توسعه محورهای پیاده راانتخاب نموده و در نهایت به ارائه نتیجه گیری و پیشنهادها انجامیده است. با توجه به مطالعات و تجزیه و تحلیل های صورت گرفته، پهنه مناسب جهت انتخاب مسیرهای پیاده گردشگری از مسیرهای داخل بافت انتخاب شده است.

کلیدواژه ها:

بافت تاریخی ، همپیوندی ، گردشگری ، مسجد کبود تبریز