توصیفات درون نگرانه ی معماری غیبی خانه ی کعبه

از وجوه غیب پنهان و پوشیده بودن ان است و حلول ان در هر ظرفی توجه به وجه پنهان توسط مدرکات باطنی و گرایش به درون را منجر می گردد. نگاه به درون خود و کشف آن چه در درون انسان رخ می دهد، امری فطری بوده و تنظیم رابطه بین تجربه مواجه در بیرونی و توصیف آن، قانونمندی و مفهوم شناسی دقیق آن ها با ((درون نگری)) صورت می پذیرد. در تفکر اسلامی ((درون نگری)) گیتی از منابع معرفت است بسیاری از آیات گروهان که این بخش توجه افراد درون دریافت حقایق غیبی آنها تاکید دارد ((من)) و نفس انسانی دارای مراتب باطنی و ظاهری متعدد است ((من پنهان)) یا ((من غیبی)) از سویی با فطرت ذاتی خویش و از سوی دیگر با طبیعت پیرامون، محیط و مکتسبات آن در ارتباط است و با شناخت و رسوخ به مرکز وجود غیبی (( من)) شناخت خداوند ممکن می شود با فرض اینکه ارتباط ((من غیبی)) با ساختن و نمونه های غیبی، باعث حرکت از افاق به انفس، وجوه غیبی خانه کعبه به عنوان نمونه مثالی و ملکوتی که به مشیت غیبی خداوند تعلق گرفته و ساخت آن توسط انسان های شاهد این انجام گرفته، در سه سطح تاریخی کالبدی، محتوایی در رسوخ به درون و رهنمون شدن در حضور خداوند با توصیفات در نگرانه وحدت گرا، در مسیر ظاهر و باطن و بر خیل تمثیل مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

معماری غیبی ، درون نگری ، من غیبی ، خانه کعبه