استحصال آب و کاربرد بهینه آن در مناطق خشک و بیابانی

مناطق خشک و بیابانی در گستره وسیعی از جهان پراکنده شده اند. آنچه در این مناطق مشهود است کمبود آب به عنوان حیاتی ترین ماده مورد نیاز بشر می باشد. به بیا ن دیگر، از دیدگاه هیدرولوژیکی در این محیط ها، بیلان آب منفی است جرا که به واسطه درجه حرارت بالا و خشکی هوا، تبخیر و تعرق از سطح خاک و گیاه به مراتب بیشتر از میزان بارندگی است. مشخصه عمده نواحی کویری فقدان منابع مناسب تامین آب شرب انسان و آبیاری گیاهان می باشد، بعلاوه استحصال آب و دستیابی به منابع جدید به سهولت صورت نمی گیرد، لذا تلاشهای بسیاری جهت یافتن راه حلهایی برای مشکل کم آبی در نواحی خشک و کویری جهان که از بارندگی نسبتا ناچیزی برخوردارند، انجام شده است. در ای مقاله سعی شده است ضمن بیان ویژگیهای خاص اقلیمی نواحی خشک، روشهایی که از دیرباز در تامین منابع آبی از سوی ساکنان اراضی حایشه کویرها مورد استفاده بوده اند معرفی گردد که این مجموعه این تکنیکها امروزه تحت عنوان استحصال و جمع آوری آب شناخته می شود. این روشها به دلیل نیاز همیشگی بشر به ماده حیاتی آب، قدمتی به درازای تاریخ دارند.

کلیدواژه ها:

استحصال آب ، بیابان ، فرسایش ، حفاظت خاک ، استپ ، تبخیر و تعرق