ارزیابی کارایی شعب بانک پارسیان با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA)

با توجه به لزوم و اهمیت مطالعه کارایی (عملکرد) بانک ها، جهت شناسایی واحدهای ناکارا و برنامه ریزی برای بهبود عملکرد بانک ها، در این مقاله سعی شده تا کارایی فنی 21 شعبه از شعب بانک پارسیان با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها تحت فرض های بازده ثابت و متغیر نسبت به مقیاس محاسبه گردد. متغیرهای این پژوهش در دو گروه داده و ستانده دسته بندی شده اند. داده های در نظر گرفته شده در این تحقیق عبارتند از نیروی انسانی، هزینه های اداری و ستانده ها عبارتند از سپرده ها که شامل سپرده های قرض الحسنه (جاری و پس انداز)– سپرده های سرمایه گذاری (کوتاه مدت و مدت دار) و تسهیلات اعطایی می باشند. نتایج به دست آمده حاکی از آنست که در حالت بازده ثابت نسبت به مقیاس، 1 شعبه از شعب بانک پارسیان (بلوار کشاورز و مرکزی) و در حالت بازده متغیر نسبت به مقیاس، 6 شعبه از شعب موجود (بلوار کشاورز، مرکزی، ساپکو، ایران زمین، الهیه و نازی آباد) دارای کارایی فنی صد در صد شناخته شده و کارایی فنی سایر شعب کمتر از صد در صد می باشد. میانگین کارایی فنی شعب در حالت بازده ثابت نسبت به مقیاس 0/72 درصد و در حالت بازده متغیر نسبت به مقیاس 0/94 درصد می باشد. نتایج مربوطه، به تفصیل در جداول مجزا ارائه گردیده و مورد بحث و بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

کارایی ، تحلیل پوششی داده ها (DEA) ، واحدهای تصمیم گیری ، بانک ، بازده ثابت و متغیر نسبت به مقیاس