رتبه بندی کارایی شعبات بانکی با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها DEA (مطالعه موردی: یکی از بانکهای استان تهران)

امروزه به منظور ارزیابی کارایی و بهره وری سیستمهای مالی از مدلهای ریاضی تحقیق در عملیات استفاده می- شود. این مدلها مجموعه ی از فعالیتهای مالی و خدماتی را به عنوان شاخصهای ورودی و خروجی در نظر میگیرند و با توجه به میزان اهمیت و تاثیرگذاری هر یک از شاخصها در مجموعه عملکرد، نسبت مجموع موزون خروجیها بر مجموع موزون ورودیها به عنوان میزان کارآیی واحدهای تصمیم گیرنده محاسبه میشوند. هدف این مقاله رتبه بندی کارایی شعبات یک بانک در 7 منطقه تهران بر حسب تعداد شعب در منطقه، تعداد نیروی انسانی، تعداد دستگاههای خودپرداز، مانده هزینه ها وغیره میباشد. نتایج حاصل از بررسی نشان میدهد که شعب بانکی منطقه یک تهران بهترین کارایی و شعب بانکی منطقه هفت تهران پایین ترین کارایی را داشته اند.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، واحدهای تصمیم گیرنده ، رتبه بندی ، کارایی