بررسی خشکسالی با استفاده از دو شاخص مبتنی بر تبخیر تعرق و بارندگی در ایستگاه های سینوپتیک با نمونه های مختلف اقلیمی در ایران

در این مطالعه، از دو شاخص بر پایه ی تبخیرتعرق و بارندگی جهت پایش خشکسالی و مقایسه دو شاخص استفاده شده است. شاخص های شناسایی خشکسالی (RDI) بر اساس تبخیر تعرق و بارندگی و شاخص بارندگی استاندارد(SPI) براساس بارندگی به تحلیل و پایش خشکسالی می پردازد. اطلاعات دما و بارندگی برای پانزده ایستگاه سینوپتیک منتخب با اقلیم های متفاوت در مقیاس زمانی ماهانه طی دوره زمانی 2008-1960 مورد استفاده قرار گرفت. این شاخص ها برای دوره های زمانی 12،6،3 و 24 ماهه محاسبه شد و نتایج حاصل از آن با استفاده از تحلیل های آماری مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به پیروی شاخص ها از توزیع گاما و با به کارگیری آزمون های آماری t استیودنت و رگرسیون، بررسی نتایج نشان داده است که این دو شاخص از همبستگی معنی داری در سطح احتمال 5% برخوردار بوده، ولی شاخص RDI به علت دخالت دما در محاسبات حساسیت بیشتری نشان داده است و قادر است پایش بهتری از یک واقعه خشکسالی انجام دهد. بنابراین توصیه می شود شاخص SPI برای مناطق پرباران و شاخص RDI برای مناطق کم باران و خشک به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

RDI ، SPI ، شاخص خشکسالی ، خشکسالی ، تبخیر تعرق