مطالعه کیفی-کمی گیاه باریجه و تحلیل اثر تنش خشکی بر آن

امروزه نظر به اهمیت اقتصادی و درمانی گیاهان دارویی و توسعه نگرش گیاه درمانی در جهان، بوم شناسی و برآورد مقدار محصول مؤثر، این گیاهان از اهمیت خاصی برخوردار می باشند. استفاده از گیاهان دارویی به اشکال مختلف، رویکردی نسبتاً جدید در بهداشت و درمان انسان ها است که در ابعاد جهانی در حال گسترش است. باریجه یکی از مهمترین گیاهان دارویی، صنعتی ایران است که از حیث صادرات رتبه اول را در بین گیاهان دارویی ایران داراست. ترکیبات اصلی اسانس باریجه شامل: δ-3 Carene, Limonene, Fenchyl acetate,Guaiol, α-Pinene, β-Pinene, Myrcene, می باشد. کشت و اهلی کردن گیاهان دارویی در معرض خطر از بین رفتن (باریجه)، یکی از روشهای حفاظتی مؤثر جهت جلوگیری از انقراض این گونه ها می باشد، اما مشکلات زیادی در ارزیابی مزرعه ای برای مقاومت به خشکی وجود دارد که از جمله آنها می توان به شرایط اقلیمی غیرقابل کنترل، هزینه های زیاد روشهای غربال سازی آزمایشگاهی و صرف زمان زیاد اشاره نمود. از عوامل ایجاد کننده تنش می توان خشکی خاک، جذب ناکافی آب توسط گیاه (بویژه در خاکهای سطحی) و تبخیر بالا را نام برد. همچنین می توان نتیجه گرفت که مهمترین اثر بازدارنده تنش خشکی بر جوانه زنی بذور باریجه باشد. از طرفی چون تنش خشکی میزان اسانس را افزایش می دهد (کمی و کیفی) پس بررسی تنش خشکی بر روی این گونه ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

باریجه ، ترکیبات اسانس ، تنش خشکی ، ایران