تعیین محدوده مناطق بیابانی استان اصفهان از منظر خاکشناسی

متخصصان علوم مختلف، تعاریف و تعابیر مختلفی برای بیابان بیان کرده اند. در این تحقیق، سعی بر آن است که محدوده مناطق بیابانی استان اصفهان از منظر خاکشناسی و محدودیت های خاکی موجود در آن، شناسایی و طبقه بندی گردد. بدین منظور با کمک مطالعات قبلی و بازدید های میدانی، محدوده اراضی مختلف با محدودیت های شوری و سدیمی، سنگ و سنگریزه، تکامل پروفیلی، سطوح رسی، اسیدیته، مواد آلی، عمق و بافت خاک مشخص گردید و نقشه های مربوطه در محیط GIS ترسیم شد. با رویهم قرار دادن نقشه های موضوعی، نقشه محدوده مناطق بیابانی استان اصفهان تهیه شد. نتایج بیانگر آن است که حدود 41 درصد استان را اراضی بیابانی فراگرفته است. گستره اصلی این اراضی بیشتر در نواحی شمالی و شرقی استان متمرکز می باشد.

کلیدواژه ها:

خاک ، بیابان ، استان اصفهان