بررسی تغییرات کیفیت آب زیرزمینی با روشهای زمین آماری مطالعه موردی: دشت کوهپایه – سگزی اصفهان

اهمیت کیفیت آب زیرزمینی دارای نقش برابری در مقابل کمیت آن میباشد و یک فاکتور اصلی جهت تعیین اهداف مناسب برای آب است. به همین دلیل به کار بردن روشهایی که بتواند وضعیت این آبها را مشخص کند، لازم وضروری است. از طرف دیگر پایش و بررسی کیفیت آب زیرزمینی کاری سخت و هزینه بر است و استفاده از روشهای ارزان و در دسترس را میطلبد. به منظور گسترش و تعمیم اطلاعات نقطه ای از روی نقاط نمونه برداری شده و نیز درنظر گرفتن تغییرات مکانی هر متغیر، روشهای زمین آماری، راهکار مناسبی به نظر میرسند. در این مطالعه، تغییرات مکانی و زمانی برخی از پارامترهای کیفی آب زیرزمینی دشت کوهپایه - سگزی اصفهان شامل Ec ، TDS و Na در دو سال 4731 و 4731 با استفاده از روش کریجینگ معمولی که یکی از روشهای زمین آماری قابل اجرا در محیطArcGIS است، مورد بررسی قرار گرفت و میزان و جهت تغییرات پارامترهای کیفی آب، مشخص شد. نتایج حاصله نشان می دهد که کیفیت منابع آبی در سال 4731 نسبت به سال 4731 ، کاهش یافته است و بیشترین میزان تغییراتدر مناطق نزدیک به رودخانه زاینده رود رخ داده است که این خود گواه بر نقش مؤثر این رودخانه بر سفرههای مسیر میباشد. خشکسالیهای چند سال اخیر، کاهش آورد و قطع شدن جریان رودخانه زاینده رود و تغییرات کاربری اراضی بالادست رودخانه در کاهش هرچه بیشتر کیفیت آب زیرزمینی دشت – کوهپایه – سگزی، نقش مؤثری داشته است.

کلیدواژه ها:

زاینده رود ، زمین آمار ، دشت کوهپایه سگزی ، کریجینگ ، کیفیت آب