مدلسازی اکولوژیکی رفتار بیابان (مطاله موردی: حوضه کویر حاج علی قلی)

بسیاری از مناطق خشک جهان از معضل بیابانزایی که منجر به از دست رفتن توان کلی اکوسیستم می شود، متاثر هستند و این موضوع خطرات جدی برای معیشت پایدار را مطرح می کند. هدف از پژوهش حاضر مدل سازی رخداد بیابان زایی در حوضه کویر حاج علیقلی بر اساس پارامترهای اکولوژیکی نظیر تراکم مراکز انسانی، تراکم جمعیت و کاربری اراضی که نماینده ای از عوامل انسانی هستند، و همچنین تراکم پوشش گیاهی و تیپ گیاهی که نشان دهنده ویژگی های اکولوژی گیاهی منطقه مطالعاتی هستند، می باشد. جهت مدل سازی از روش آنالیز رگرسیون و مدل گام به گام بهره گیری شده است. نتایج نشان می دهد که رخداد بیابان زایی در منطقه مطالعاتی با پارامترهای حداقل تراکم مراکز انسانی (99/0)، کاربری اراضی بایر (955/0)، تیپ گیاهی Alhagi_Prosopis (948/0)، اراضی نمکی فاقد پوشش گیاهی (95/0)، زمین های شور (948/0) و تالاب ها (956/0) رابطه مستقیم دارد، بطوریکه با افزایش مساحت هر مولفه مقدار بیابان زایی نیز افزایش می یابد. این مباحث نمایانگر کاهش توان بیولوژیک و اکولوژیک منطقه مطالعاتی در نتیجه کاهش پوشش گیاهی و افزایش نمک سطحی خاک می باشد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ، اکولوژی ، بیابان زایی ، کویر حاج علی قلی