تأثیر زمان و مدیریتهای مختلف بقایای گیاهی بر میزان هدایت آبی اشباع خاک

نفوذپذیری از مهمترین اجزا چرخه هیدرلوژی و یکی از معمول ترین پدیده های فیزیکی است که محققان زیادی به آن توجه خاصی نشان دادند. مدیریت های مناسب بقایای گیاهی اثرات مفیدی بر میزان نفوذپذیری آب در خاک دارند. بدین منظور جهت بررسی تاثیر مدیریت های مختلف بقایای گیاه یونجه بر میزان هدایت آبی اشباع در شرایط گلخانه ای آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. عامل اول مدیریت در چهار سطح شامل؛ 1) مخلوط کردن بقایا با خاک گلدان ها 2) گذاشتن بقایا در سطح گلدان ها 3) سوزاندن بقایا 4) شاهد (بدون افزودن هیچگونه بقایا) و عامل دوم زمان در چهار دوره زمانی 2 ماهه بود که هر یک در سه تکرار و اندازه گیری هدایت آبی اشباع به روش بار افتان توسط نوعی نفوذسنج آزمایشگاهی صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای مورد مطالعه اثرات معنی داری بر میزان هدایت آبی داشت. تیمار در قرار دادن سطحی بقایا باعث بیشترین افزایش در نفوذپذیری شده است. همچنین گذر زمان هم باعث بهبود نفوذپذیری شده است که بیشترین مقدار آن بعد از گذشت 6 ماه آزمایش به (929/45 میلیمتر بر ساعت) رسیده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که همه مدیریت های اعمال شده با گذشت زمان باعث بهبود شرایط نفوذپذیری شده اند.

کلیدواژه ها:

بقایای یونجه ، هدایت آبی اشباع ، بار افتان ، مخلوط بقایا با خاک ، سوزاندن بقایا