تعیین درجه سختی و میزان فرسایش پذیری ذاتی واحدهای زمین شناسی درحوضه آبریز کویر میقان

تشدید فرسایش خاک بعنوان یک محرک تنش زا مهمترین تهدید برا یمنابع آب و خاک به حساب می اید با توجه به اینکه در فرایند فرسایش و تولید و انتقال رسوب عوامل گوناگونی نظیر نوع خاک زمین شناسی، فیزیوگرافی، کاربری اراضی و متغیرهای اقلیمی و هیدرولوژیکی نقش دارند اما متاسفانه در اکثر مدلها به فاکتور فرسایش پذیری ذاتی واحدهای زمین شناسی کمتر اهمیت داده شده و طبقه بندی استانداردی در مورد درجه فرسایش پذیری سنگ ها صورت نگرفته است با توجه به حساسیت موضوع دراین تحقیق به بررسی سختی و میزان فرسایش پذیری ذاتی واحدهای زمین شناسی پرداخته شد به جهت این که تالاب میقان بعنوان یکی از بوم زیست های با ارزش کشور بحساب می آید و نقش رسوبات معلق بعنوان آلاینده های زیست محیطی می تواند تهدیدی برای این تالاب باشد حوضه کویر میقان بعنوان منطقه مطالعاتی انتخاب شد برای انجام این تحقیق ابتدا میزان سختی هریک از واحدهای زمین شناسی با استفاده از روش پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری 1384 بررسی شد و به هریک از واحدهای براسا س درجه سختی امتیاز داده شد.

کلیدواژه ها:

فرسایش پذیری ذاتی ، مدل MPSIAC ، کویرمیقان