بحرانهای زیست اقلیمی و پدیده بیابانی شدن شمال استان گلستان

بیابان زایی بعد از دوچالش تغییر اقلیم و کمبود آب شیرین به عنوان سومین چالش مهم جامعه جهانی درقرن 21 محسوب می شود بیابان زایی ازجمله فرایندهای ویرانگر و کاهنده کارایی سرزمین است که حیات را دراغلب جلوه ها و مظاهر گوناگونش متاثر کرده است و پایداری آن را تهدید می کند درایران حدود 100 میلیون هکتار از اراضی درمعرض پدیده بیابان زایی قرار دارد که ازاین مساحت 75 میلیون هکتار درمعرض فرسایش آبی 20 میلیون هکتار درمعرض فرسایش بادی و 5 میلیون هکتار درمعرض سایر اشکال شیمیایی و فیزیکی تخریب سرزمین همچون شورزایی ماندابی شدن و ... است فرسایش آبی و بادی دراستان گلستان براساس تحقیقات صورت گرفته تپه ماهورهای شمال شرق استان گلستان به علت سازندهای لسی حساس به فرساش آبی و دشتهای شمال استان به علت شوربودن اراضی عدم زهکشی مناسب بهره برداری بی رویه و خارج از برد محیطی ازمنابع طبیعی درکلاس متوسط به فرسایش بادی قراردارند که درصورت عدم مدیریت و برنامه ریزی مناسب امکان دارد به کلاسهای بالاتر خطی برسد و باعث بحران جدیدی تحت عنوان گردوغبار و بیابان زایی درمنطقه خواهیم بود.

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، شمال استان گلستان ، عوامل موثر دربیابانی شدن