اثرتغییرکاربری مراتع به کشاروزی برذخایر کربن خاک مراتع شور حاشیه پلایای دامغان

بهمنظور تعیین اثرتبدیل مراتع شورحاشیه پلایای دامغان به اراضی کشاورزی برمیزان ذخایر کربن اکوسیستم 2منطقه مطالعاتی دراراضی شورواقع درضلع غربی پلایای دامغان که درآنها تغییر کاربری درقالب پسته کاری و صیفی کاری ایجاد شده بود انتخاب شد درهریک ازتیمارها اقدام به تعیین مناطق معرف شد و نمونه بردداری ازخاک و پوشش گیاهی درتیمارهای تحت کشت و بوته زارهای شورمجاور آن انجام شد درهرتیمار2تکرار و درهرتکرار 3پروفیل حفر شد درنمونههای خاک و گیاه درصد کربن الی محاسبه شد و برای مقایسه داده ها ازازمون تی مستقل استفاده گردید بطور کلی درمناطق مورد مطالعه دراین تحقیق تبدیل مراتع به اراضی کشاروزی براساس نوع گونه های گیاهی کشت شده اثرات متفاوتی را برمیزان ذخایر کربن الی خاک نسبت به مراتع شور مجاور ایجاد کرد کشت محصولات یکساله جالیزی به دلیل ایجاددستخوردگی وسیع و سالیانه و مکانیسم کشت درمجموع تاثیر منفی بیشتری کاهش 18درصد نسبت به باغکاری کاهش 11 درصد درذخایر کربن الی خاک ایجاد نمود درنهایت نتایج این تحقیق بیانگر آن است که درمناطق شور حاشیه پلایاهای کشور بدیل شرایط دشوار محیطی اولا تا حدامکان ازهرگونه تغییری که منجر به تخریب پوشش گیاهی بومی این نواحی میگرددبه شدت اجتنابگردد و ثانیا درصورت تبدیل این مراتع به اراضی کشاورزی کشت گونه های چندساله نسبت به گونه های یکساله دراولویت قرارگیرد

کلیدواژه ها:

کربن آلی ، تغییر کاربری ، کشاورزی ، مرتع ، دامغان