مطالعه روندها و فرآیند خشک شدن دریاچه هامون در طی 30 سال اخیر

دریاچه هامون هفتمین تالاب بینالمللی کشور و محور حیات در سیستان است که خشکی بستر آن در دوره خشکسالی یک دهه گذشته خسارتهای زیادی به این خطه وارد کرده است. این دریاچه چهار هزار کیلومترمربعی در شمال و غرب زابل شاملبخشهای صابوری، پوزک و هامون هیرمند بیگمان در حیات، ماندگاری و اقتصاد ساکنان سیستان نقش انکارناپذیری ایفا کرده و خواهد کرد. تالاب هامون در طول تاریخ در امرار معاش ساکنان روستایی منطقه سیستان نقش بسزایی داشته، بطوریکه با خشکیدن آن بیش از 70 هزار بهره بردار بخش کشاورزی و سه هزار خانوار صیاد بیکار شدند. در این پژوهش سعی شده تا با تاکید بر اهمیت منابع آبی در منطقه، وسعت و تراز آبی دریاچه هامون بررسی گردد. مقاله حاضر فرآیند خشک شدن دریاچه هامون را در طی یک دوره سی ساله از طریق نقشه هایGIS و تصاویر ماهواره ای و پیمایش های میدانی نشان می دهد و هدف از آن، معرفی اثرها و خطرهای ناشی از این تغییرها و نیز تبین علت های ایجابی و معرفی راه کارهای تعدیلآنهاست. نتایج مطالعات حاکی از آن است که به مرور این تالاب تقریبا تًمام یا بخش زیادی از قابلیت خود را از دست داده، لذانیازمند توجه ویژه به این دریاچه و ارائه راهکار اجرایی برای حل بحران های منطقه می باشد

کلیدواژه ها:

دریاچه هامون ، خشکسالی ، سیستان