بررسی نقش اصول روانشناسی در فضاهای آموزشی (نمونه موردی مدارس شهر کرمان)

محیطهای آموزشی بیشترین اثرونقش را برذهنیت و تمدن سازی جوامع به عهده دارند مدرسه و فضای آموزشی فقط دیوار اتاق و اشیای بی روح نیستند بلکه فضاعرصه ای است که هربخش آن برا یکودک پیامی دارد لازمه اصلاح کالبدآموزش و پرورش ایجادفضاهای مرتبط با فعالیت دانش آموزان است که تحقق این امرازطریق طراحی جزئیات فضاها با توجه به الگوهای رفتاریکودکان درمحیطهای آموزشی به مواردی موثر ازقبیل اندازه فضای آموزشی موردنیاز دانش آموزان نورپرددزی مصالح به کاررفته درهرفضا و .. که نقش عمده ای درافزایش یادگیری دارند می باشد بدین منظور دراین تحقیق اندازه گیری و بررسی براساس نظرات دانش آموزان و اولیا ومربیان درمقاطع آموزشی مختلف انجام گرفته است روش تحقیق پژوهشی موردی است وبه منظور انجام این پژوهش 4مدرصه ازمدارس شهرکرمان به عنوان نمونه موردی انتخاب شده و با استفاده ازنرم افزار spss به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته و با استفاده از6عامل اصلی به ارایه اصول طراحی فضاهای آموزشی براساس روانشناسی دانش آموزان بطور مشخص دانش آموزان شهرکرمان پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

روانشناسی آموزشی ، مصالح نوین ، معماری مدارس ، فضاهای آموزشی ، شهرکرمان