بررسی معماری پایدار در مساجد دوره قاجار (مسجد عمادالدوله)

معماری پایداردرسالهای 1370 میلادی به بعددرنتیجه آگاهی بشرنسبت به مسائل محیط زیست و مشکلات فرهنگی اجتماعی واقتصادی میباشد که یکی ازمسائل مهم توسعه پایدارمیب اشد یکی ازمهمترین اهداف توسعه پایدار حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است وتجلی توسعه پایدار درحوزه محیط ساخته شده معماری پایدارنامیده میشود آنچه که دراین مقاله موردتوجه قرارگرفته است رویکرد معماری پایدار دربناهای سنتی بخصوص درمساجددوره قاجار دراستان کرمانشاه می باشددربناهای سنتی ایران نیز به جنبه های مختلف توسعه پایدارنگاه شده است بطور مثال دریک بنا به جنبه های مختلف محیط زیستی اقلیم اقتصاید فرهنگی و اجتماعی توجه داشته اند وقتی یک بنا را طراحی می کردند سعی دراستفاده ازمصالح آن منطقه داشته و طراحی براساس اقلیم و شرایط محیطی آن منطقه بوده است توجه به محیط و اقلیم و یا درزمان ساخت بنا نیارش به گونه ای بوده که کمترین هزینه داشته باشد و ازخود مصالح آن منطقه استفاده میشود است توجه به جنبه اقتصادی و همچنین دربنای مساجد به جنبه های اعتقادی مردم که منشا مذهبی دارند توجه شده است بطور مثال ورودی بانون و آقایان به شبستان دربیشتر مساجد جدام ازهم می باشد توجه به فرهنگ درمعماری گذشته ما به گونه ای فضاهای خانه ها را ازفضایی بیرون مجزا میکردند که ازبیرون ازفضای گذرهیچ دیدی به فضای اصلی خانه نباید و رعایت همین نکات باعث جذابیت و تداوم زندگی دراین فضاها بوده است توجه به اجتماع و هنجارهای حاکم براجتماع دراین مقاله سعی بربررسی ویژگیهایی میشود که مساجددورهقاجار را ازنظر معماری آنهارا درزمره معماری پایدار قرار میدهد و بررسی این موضوع که چه ویژگیهایی ازاین بناها باعث پایداری آ«ها درگذرزمان شده است

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، مساجدقاجاریه ، مسجدعمادالدوله ، سازه سنتی