معماری و نقش اقلیم در روند توسعه پایدار (نمونه موردی شهر میاندوآب)

چگونگی برخورد با طبیعت و معماری درآن واکنشی است که هرانسانی درهرنقطه اززمین داشته و خواهد داشت دراین میان گذشتگان همواره سعی کرده اند به نوعی درتعامل با اقلیم منطقه نسبت به ساخت بناهای و محیط زندگی خود همت گمارند اما امروزه انسان به کمک مصالح و تکنولوژی جدید سعی درمقابله با اقلیم داشته ودراین بین دربسیاری موارد شاهد استفاده ازروشهای طراحی شهری و ساخت و سازمسکونی و استفادها زمصالحی هستیم که صرفا اقتباسی بوده و نمیتوانددردرازمدت درمقابل تغییرات و تاثیرات اقلیمی محیطهای متفاوت پاسخگوباشد روش تحقیق دراین مقاله توصیفی تحلیلی بوده که درآن ویژگیهای اقلیمی مناطق سردوکوهستانی بصورت اجمالی و تاثیرعوامل اقلیمی برطارحی شهری میاندوآب درجنوب استان اذربایجان غربی با هدف شناخت وضع موجود بافت شهری و فرم بناهای سطح شهر درانبطابق با ویژگیها اقلیمی منطقه به تفصیل بحث شده و پس ازبررسی ویژگی اقلیمی شهرمیاندوآب و انطباق محیط شهری و مسکونی با آن به این نتیجه می رسیم که عدم توجه به اقلیم درطراحی های شهری و مسکونی درآن مشکلات زیادی را به بارآورده است و دربسیاری موارد فرم بنا و مصالح استفاده شده و طراحی بافت مغایرباشرایط اقلیمی منطقه بوده است و درپایان راهکارهای جهت انطباق طراحی های شهری و مسکونی میاندوآب درجهت پاسخگویی نیازشهروندان درراستای اهداف توسعه پایدارشهری ارایه شده است

کلیدواژه ها:

عوامل اقلیمی ، طراحی شهری ، بافت شهری ، اقلیم سردوکوهستانی ، بافت مسکونی