اثرات گچ و بافت خاک بر تخمین هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک با استفاده از روش سوسپانسیون

شوری یکی از مهمترین شاخصهای برآور د کیفیت خاک در اراضی زراعی مناطق خشک کشور می باشد. لذا، پایش مداوم آن ضروری اس ت. روش استاندارد انداز هگیری شوری خاک، انداز هگیری هدایت الکتریکی عصاره گل اشباع خاک (ECe) می باشد. از آنجا که پایش و کنترل شوری، نیازمند نمون ه برداری مکرر از خاک، و در نتیجه تعداد زیادی نمونه خاک در طول فصل است، می توان از روشهای سریع و ارزان قیمت جایگزین، مانند اندازه گیری هدایت الکتریکی محلول سوسپانسیون با نسبت 1:5 خاک به آب ،(EC1:5) استفاده کرد. هدف از این پژوهش ارائه روشی آسان و سریع برای تعیین شوری خا ک های مناطق خش ک در مزرعه و بررسی ارتباط بین ECe و EC1:5 بود. همبستگی بسیار معن یداری بین ECe و EC1:5 وجود داش ت. مدل خطی درجه یک و مدل چند متغیره توانستند به خوبی ECe خاک را پی شبینی نمایند، ولی، مدل چند متغیره علاوه بر EC1:5 ن یازمند درصد گچ نمونه خاک بو د. برآورد درصد گچ خاک در مزرعه امکانپذیر نیست و باید در آزمایشگاه انجام گیرد، که این امر کاربرد مدل چند متغیره در مزرعه را ناممکن م یسازد. گروهبندی خاکها به کلاسهای گچی و غیرگچی منجر به بهبود برآورد ECe گردید، ولیکن، گروهبندی بر اساس کلاسهای بافت توانایی برآورد ECe را کاهش داد. همبستگی بین پارامترهای میانگین هندسی اندازه ذرات خاک و انحراف معیار هندسی ذرات با ECe و EC1:5 سوسپانسیون غیرمعنی دار بود. نتایج این پژوهش نشان داد که با استفاده از این روش میتوان برآوردی مناسب و نسبتاً دقیق از میزان شوری خاک بدست آورد.

کلیدواژه ها:

شوری ، کیفیت خاک ، گچ ، مدیریت پایدار خاک