القا کالوس و باززایی غیر مستقیم شاخه از کالوس خیار چنبر در شرایط درون شیشه

این پژوهش در آزمایشگاه کشت بافت دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین (اهواز) در سال 1387 انجام گردید. خیار چنبر یک واریته از گونه ی خربزه با نام علمی Cucumis melo var. flexuosus Naud متعلق به تیره ی کدوئیان (Cucurbitaceae) است. خیار چنبر بومی منطقه ی خوزستان می باشد. این گیاه مقاوم به گرما بوده و از خرداد تا آبان که امکان تولید میوه خیار در این استان میسر نمی باشد، میوه نارس آن جایگزین خیار می گردد. نظر به اهمیت اقتصادی خیار چنبر و کشت و کار آسان و راحت آن در تابستان مناطق جنوبی کشور، این گیاه می تواند به عنوان مدل مناسبی برای بررسی های ژنتیکی و فیزیولوژیکی مربوط به گونه های جنس Cucumis مورد استفاده قرار گیرد. می توان از آن برای پیدا کردن ژن هایی از قبیل مقاومت به گرما، مقاومت در مقابل تنش های محیطی مانند شوری و کم آبی، مقاومت در مقابل آفات و بیماری های قارچی و باکتری یایی و مسایل و مشکلات متعدد کشت انواع خربزه، طالبی و خیار، استفاده کر د. لذا مطالعه ای در زمینه اثر نوع ریزنمونه و میزان تنظیم کننده های رشد در تولید کالوس و باززایی از کالوس انجام شد. این مطالعه نشان داد که بیشترین کالوس تولید شده در محیط کشت MS حاوی 1 میلی گرم در لیتر NAA و 0/1 میلی گرم در لیتر BAP در ریزنمونه کوتیلدون بدست آمد و باززایی غیرمستقیم از کالوس فقط در محیط کشت MS اوی 1 میلی گرم در لیتر سایتوکینین (BAP یا کینیتین) بدون استفاده از اکسین رخ داد.

کلیدواژه ها:

باززایی ، خیار چنبر ، کالوس