اثر نیتروژن و رقم بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه آفتابگردان در شرایط خوزستان

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه سه رقم جدید آفتابگردان (آلستار، مستر و لاکومکا) آزمایشی در سال زراعی 1383-1384 در مزرعه آزمایشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر در قالب طرح کرتهای خرد شده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجراء گردید. تیمارها شامل سطوح نیتروژن (صفر، 100 و 200 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) به عنوان عامل اصلی و سه رقم جدید آفتابگردان (ارقام آلستار، مستر و لاکومکا) به عنوان عامل فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که اثر سطوح کود نیتروژن بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه (وزن هزار دانه و تعداد دانه در طبق و قطر طبق) در سطح آماری یک درصد معنی دار گردید. بگونه ای که بیشترین میزان عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه به ترتیب در سطح کودی 100 و 200 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. نتایج نشان داد که بین ارقام از لحاظ عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه (وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق و قطر طبق) در سطح احتمال یک درصد اختلاف معنی داری وجود داشت. بررسی اثرات متقابل نشان داد که بالاترین عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه در تیمار رقم آلستار و تیمار کودی 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار وجود داشت که از لحاظ تیمار با سایر تیمارها اختلاف معنی داری در سطح احتمال یک درصد داشت. به این ترتیب به نظر می رسد که کاربرد نیتروژن به میزان 100 کیلوگرم در هکتار برای رقم آلستار امکان استفاده از عوامل تغذیه ای و میکروکلیمائی را در جهت حصول عملکرد بهتر فراهم آورده است.