معماری همساز با اقلیم گرم و خشک (مطالعه موردی: انواع طبقه بندی خانه های تاریخی کرمان از منظر ترکیب شکلی)

در فرآیند شناخت معماری ایران ، بی تردید تاثیر عوامل تاریخی، اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی از یک سو و عواملاقلیمی از سویی دیگر نقش مهمی ایفا می کنند. در کشوری مانند ایران که دارای خصوصیات اقلیمی متفاوتی است،اهمیت تاثیر خصوصیات اقلیمی در شناخت و درک منطق شکل و فضای معماری پررنگ است. آنچنان که تاثیر آندر تمام دل و جان بافت شهری و بناها و حتی عناصر معماری داخلی فضاها دیده می شود . خصوصیات آب وهوایی برای مردمی که در نواحی اقلیمی مشابه زندگی می کنند مسائلی را مطرح می نماید که مشترک جلوه می کندو این مسایل ، انسان ها را به چاره اندیشی هایی واداشته است . این راه حل های سازگار با اقلیم که تعدادشان کمنیست ، یکی از دلایلی است که فرم های معماری را ایجاد کرده اند که در نهایت به موجب استمرار و تداوم فرمی،الگوی معماری شکل گرفته است . یکی از موارد ارزشمند از این مجموعه راه حل ها در اقلیم گرم و خشک ملاحظهمی شود که مطالعه آن ها ما را در شناخت ویژگی های محیطی متاثر از شرایط آب و هوایی حاکم بر محیط یاری میرساند .هدف از انجام این پژوهش ، بررسی و شناخت الگوها و راه کارهایی است که در خانه های تاریخی مناطقگرم و خشک ، در جهت سازگاری با اقلیم مورد استفاده قرار گرفته است . به این ترتیب موضوع پژوهش با استفادهاز مشاهده و برداشت های میدانی ، مطالعات کتابخانه ای و مقایسه تطبیقی ، مورد بررسی قرار گرفته است که جامعهمورد مطالعه ، 6 بنا از انواع طبقه بندی خانه های تاریخی شهر کرمان به لحاظ ترکیب شکلی می باشد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، سازگاری اقلیمی ، مسکن بومی کرمان ، الگوی معماری