ادیان گنوسی با تاکید بر تاثیر انها بر حوزه عرفان اسلامی

از اینکه ادیان الهی در بدو شکل گیری انان از بعد اندیشه ای، از درجه خلوص بیشتری برخوردار است، قابل تامل است، اما گذز زمان و سیر تطوری تاریخی، مسبب استحاله انان و بعضا به شکل فرقه ها و نحله های مختلف و انشعابات متعدد، گردیده است. بیشتر اندیشمندان، آیین گنوسی را ایین عرفانی دانستهاند که دارای عقایدی تلفیقی است و فرقه های گوناگونی دارد، از جملهمانویت،: صابیین م8ندایی، شمعونیان، و مرقیونیان. دوران شکلگیری و ظهور و بروز این آیین را از قرن دوم پیش از میلاد مسیح تا قرن سوم میلادی دانستهاند. به عقیده گنوسیان، روح انسان در این دنیا اسیر است و راه نجات و رهایی او، دستیابی به گنوسیس یا همان معرفت نجاتبخش است، که فرستادگان الهی و منجیان آسمانی برای انسان به ارمغان میآورند و راه کسب اینگونه معرفت، اشراقات و الهامات قلبی است. عدهای بر این باورند که آیین گنوسی بر فرهنگ و تفکر عارفان روزگار اسلامی تاثیراتی نهاده است. در این مقاله، نخست به تاریخچه مختصری از این آیین پرداخته شده است و سپس به اصول اعتقادی آنان اشاراتی رفته است. همچنین به تاثیرات این آیین بر عقاید عرفای مسلمان نیز اشاره شده است. به هر حال، با بررسی های انجام شده، میتوان رگه هایی از ارا و اندیشه های گنوسیان را در عقاید و تفکر عارفان مسلمان رصد نمود.

کلیدواژه ها:

ایین گنوسی ، عرفان اسلامی ، مانویت ، عرفان و مسلمانان ، شناخت ، تاریخ