بررسی ارتباط نظام راهبری شرکت و پایداری آن

در سال های اخیر، نظام راهبری شرکت، یک جنبه اساسی و پویای تجارت شده و توجه به آن به صورت تساعدی رو بهافزایش است. سازمان های بین المللی مانند سازمان همکاری و توسعه اقتصادی استانداردهای قابل قبول بین المللی را در این بارهفراهم می کنند. در ایالات متحده و بریتانیا و سایر کشورها، همچنان به تقویت سیستم های نظام راهبری شرکت خدود ادامه میدهند و به سهامداران و روابط آنها، پاسخگویی، بهبود عملکرد هیئت مدیره، حسابرسان و سیستم های حسابداری و کنترل داخلی،توجه ویژه می کنند و به روشهایی توجه دارند که شرکت ها با این روش ها اداره و کنترل می شوند. هدف نظام راهبری شرکت درسراسر جهان، قابل رویت، آشکار و صادقانه ساختن فعالیت های شرکت هاست (مدارتین 2009) اما تعریف ارائه شده از نظام راهبری شرکت، بین کشورهای گوناگون، متفاوت است. برای مثال، در کشورهای قاره اروپا همچون آلمان، این صطلاح اشاره داردبه تمام ذی نفعان شرکت، در حالی که، برای کشورهای امریکای شمالی، نظام راهبری شرکت، بر ایجاد بازده ای عادلانه برایسرمایه گذاران، متمرکز است (عبدا... و همکاران، 2009). دقیقاً همانطوری که افزایشی وسیع در علاقه و نگرانی راجع به نظامراهبری شرکتی بوجود آمد، در علاقه به پایداری رشد مشابهی پدیدار گشت. شمار فزاینده ای از نویسندگان طی ربع قرن گذشته،تصدیق کرده اند که فعالیت های سازمان بر محیط خارجی تأثیر می گذارد و پیشنهاد کرده اندد که چنین سازمانهایی باید بهمخاطبان گسترده ای همچون ذینفعان خود پاسخگو باشند (آراس و کروثر 2008). در ادامه، ضمن مرور ادبیات مربط به نظام راهبری شرکت، وضعیت آن در ایران بررسی می شود و در نهایت، با بررسی ماهیت پایداری شرکت، ارتباط آن با نظام راهبریشرکت تبیین می گردد.

کلیدواژه ها:

نظام راهبری شرکت ، پایداری ، توسعه پایدار ، ایران