مدیریت سوانح شهری و استفاده از تکنیک‌های چند معیاره در ارتقای دسترسی مراکز امدادی - مطالعه موردی: ایستگاه شماره 40 آتش‌نشانی شهر تهران

در شرایط پس از وقوع بحران، سفرهای امداد و نجات حائز اهمیت است و به همین منظور تعیین مسیرهای بهینه جهت دسترسی سریع تیم‌های عملیاتی از جمله تیم‌های آتش‌نشانی به محل حادثه جهت کاهش آسیب‌ها و تلفات جانی دارای اولویت می‌باشد و به برای نیل به اهداف دو معیار «حداقل شدن زمان سفر» و «حداکثر شدن پوشش جمعیت» در نظر گرفته می‌شوند. در این پژوهش الگوهای ارتقای دسترسی به منظور مطلوبیت زمان سفر امدادی با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) که یکی از مهمترین روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره (MCDM) از قبیل طول مسیر، زمان سفر و عرض معبر امدادی که از مهمترین فاکتورهای تأثیرگذار در کاهش زمان سفر امدادی به شمار می‌روند مورد مطالعه قرار گرفته است. این الگو در تعیین مسیر بهینه برای ایستگاه 40 آتش‌نشانی شهر تهران بکار گرفته شد و مسیر شماره سه از بین سه مسیر درنظر گرفته شده بعنوان مسیر بهینه شناخته شده است. نتایج این پژوهش شامل تعیین الگوهای اساسی به منظور ارتقاء دسترسی مراکز آتش‌نشانی به خصوص در مناطق دارای ترافیک و مشکل دسترسی مورد استفاده می‌باشد.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتقادسترسی ، مسیر بهینه ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)