مدیریت بحران و مخاطرات زیست محیطی در راستای توسعه پایدار مطالعه موردی پتروشیمی شهید تندگویان

بلایا ومخاطرات زیست محیطی از دیر باز بعنوان مخرب ترین عوامل آسیب رسان به انسان، جامعه و زیست گاهش مطرح بوده اند. پژوهش و بررسی های انجام شده نشان می هد بحرانهای زیست محیطی نفسا تعیین کننده میزان خسارت نیستند. بلکه درجه پاسخ به بحران است که میزان خسارتهای وارده را تعیین می کند.با توجه به اینکه یکی از شاخص های مهم توسعه صنایع پتروشیمی، میزان آمادگی شرکت های پتروشیمی زیر مجموعه آنهادر برابر انواع مختلف مخاطرات زیست محیطی است، در تعدادزیادی از صنایع که در برنامه توسعه توجه کمتری به شرایط اضطراری و بحران های زیست محیطی می شود. غالبا مرسوم است که برنامه ریزان توسعه پایدار و بحران های زیست محیطی جدا از هم کار کنند و همین امر باعث ناهماهنگی در امر برنامه ریزی توسعه و بحران زیست محیطی شده است و تنها تعداد کمی از صنایع که دارای برنامه جامع مدیریت مخاطرات و بلایای زیست محیطی در برنامه توسعه خود هستند به فاز آمادگی توجه نموده اند و بیشتر توجهات به فاز مقابله در بحران های زیست محیطی معطوف شده است.همچنین در عرصه بین المللی افزایش وقوع مخاطرات و زیست محیطی بویژه در بخش پساب های صنایع در دهه های اخیر و گسترش خسارات مالی ناشی از آنها باعث شده است که با نگاه آینده گری بیشتری بویژه در صنایع پتروشیمی مورد توجه قرار گیرد. به همین دلیل است که برنامه ریزی مدیریت مخاطرات زیست محیطی تا این اندازه اهمیت یافته است. لذا در این تحقیق سعی شده است تا ضمن روشن کردن مفاهیم و کاربردهای اصول برنامه ریزی مخاطرات زیست محیطی)مدیریت ریسک، مدیریت بحران( نحوه برنامه ریزی مخاطرات زیست محیطی دریکی از واحدهای صنعت پتروشیمی مورد بحث و بررسی قرار گیرد.در پایان نتیجه می گیریم که باید تلاش کنیم که بحران را به صورت یکپارچه ،جامع و هماهنگ مدیریت نماییم ، تا آمادگی لازم در جهت کاهش خسارات زیست محیطی و مالی داشته باشیم و به مقابله سریع به منظور بهبود اوضاع تا سطح وضعیت عادی اقدام نماییم .

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، توسعه پایدار ، مدیریت بحران ، مدیریت ریسک ، مخاطرات زیست محیطی