ارزیابی اثرات ناشی از جیره بندی نابجا بر عملکرد سامانه منابع آب

کاهش نزولات جوی، افزیش جمعیت، تقلیل منابع آبی موجود و تنزل کیفیت آنها ، موجب افزایش ارزش و جایگاه اجتماعی و اقتصادی این منبع شده است. مطابق پیشبینی های انجام گرفته تا سال 1400 سرانه مصرفی در ایران برای هر شخص، حدود 1000تا 1300 متر مکعب خواهد بود، که این میزان از نظر معیارهای جهانی به عنوان مرز بحران شناخته میشود. رویکرد ناصحیح مدیریتی در بهره گیری از منابع اندک فعلی، میتواند موجب تسریع وقوع بحران کم آبی پیش رو را فراهم آورد. رویکردهایی نظیر جیره بندی منابع فعلی برای کاهش شدت بحران، یکی از راههای پیشرو است. هر چند استفاده ناصحیح و عجولانه از این ابزار مدیریتی، خود میتواند موجبات بروز مشکلات متعدد دیگری را فراهم آورد. در تحقیق حاضر، به ارزیابی نمونه ای از یک تصمیم گیری نامناس در زمینه اعمال جیره بندی پرداخته شد. در این تحقیق، با استفاده از شاخص های کارآیی مخزن، نتایج بدست آمده از بهره برداری با رویکرد سیاست جیره بندی تک نقطه ای بهینه شده، محاسب، و تفسیر شد و نتایج بدست آمده با روش SOP به عنوان یک روش مرسوم مقایسه گردید.

کلیدواژه ها:

بهره برداری از مخزن ، جیره بندی ، SOP ، شاخص های کارآیی سامانه ، سد درودزن