توسعه پایدار منابع آب و خاک دشت گرمسار

برنامه ریزی توسعه کشاورزی درایران همواره با چالشهایی عمده ای روبرو بودها ست از یک طرف نیاز به تولید هرچه بیشتر به منظور خودکفایی و پاسخگویی به نیاز روزافزون جمعیت رو به رشد کشور باعث شده است که از توان اکولوژیکی منابع پایه استفاده بیش از حد بشود و از طرفی فشار بیش از حد به این منابع محدود باعث افت توان تولید آنها به ویژه در نواحی خشک تر و کم باران کشور شدها ست موضوع این مقاله روندتوسعه در دشت گرمسار است که علیرغم سرمایه گذاری زیادی که در آن بعمل امده عدم رعایت نگرش یک پارچه و جامع موجب تخریب منابع و از بین رفتن سرمایه گذاریهای انجام شده گردیده است. تجربه به دست امده دراین پروژه نشان میدهدکه اقدامات موردی یکسویه و تک بعدی می تواند تنها بخشی از مشکلات و معضلات کوتاه مدت مبتلا به کشاورزی را حل کند ودر درازمدت اثرات ناگواری بربخش خواهدداشت وزارت کشاورزی سابق با داشتن بیش از یک دهه جربه در اجرای طرحهای جامع توسعه کشاورزی و منابع طبیعی درسطح حوضههای ابریز و واحدهای هیدرولوژیکی درسال 67 در راستای اقدامی هماهنگ با وزارت جهاد سازندگی سابق و سازمان مدیریت و برنامه ریزی طی قراردادی با برنامه عمران سازمان ملل و در قالب برنامه همکاری فنی اقدام به انجام پروژه ای تحت عنوان مدیریت پایدار توسعه منابع آب و خاک دشت گرمسار در قالب بخشی از طرح یکپارچه حوضه ابریز حبله رود نمود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار کشاورزی ، مشارکت جوامع محلی ، مدرسه در مزرعه ، بررسی های سریع روستایی