اثر کاربرد خاکپوش و محلول پاشی عناصر سلنیوم و بور بر وزن خشک بخش های مختلف اندام هوایی آفتابگردان روغنی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 535
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DSCONF04_208
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
گیاه آفتابگردان یکی از مهمترین دانه های روغنی است. در این تحقیق اثر خاکپوش (بدون خاکپوش(شاهد ((m1)، کاه گندم به میزان 15 تن در هکتار (m2) و کود گاوی پوسیده به میزان 30 تن در هکتار(((m3، محلولپاشی سلنیوم در سه سطح :Se1) عدم کاربرد، 17 :Se2و 34 :Se3 میلیگرم در لیتر) از منبع سلنیت سدیم (Na2SeO3) و محلولپاشی بور در دو سطح :B1) عدم کاربرد و400 :B2 میلیگرم در لیتر) از منبع اسید بوریک (H3BO3) بر وزن خشک اندام هوایی آفتابگردان روغنی (هیبرید قاسم) در سه تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان (1394-95) بررسی گردید. صفات مورد بررسی شامل وزن خشک برگ، ساقه و طبق آفتابگردان بود. نتایج آزمایش نشان داد که اثر سلنیوم فقط بر وزن خشک ساقه معنیدار بود و بیشترین مقدار آن 2818/3) کیلوگرم در هکتار) در تیمار 17 میلیگرم در لیتر سلنیوم مشاهده شد. محلولپاشی بور سبب کاهش وزن خشک ساقه گردید درحالیکه کاربرد کلش گندم افزایش وزن خشک ساقه را در پی داشت. کاربرد خاکپوش کلش گندم وزن خشک طبق را نیز افزایش داد. بنابراین میتوان سطح 17 میلیگرم در لیتر سلنیوم و خاکپوش کلش گندم دو سطح مطلوب بر وزن خشک اندام هوایی در این آزمایش دانست و بیان کرد که محلولپاشی بور اثر ملموسی بر وزن خشک اندام هوایی نداشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه خدایی
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت
علیرضا ابدالی مشهدی
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات
امین لطفی جلال آبادی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات
احمد کوچک زاده
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات