مقایسه اثربخشی موسیقیدرمانی و تن آرامی در میزان افسردگی و اضطراب بیماران همودیالیز بیمارستان بوعلی قزوین

زمینه: با توجه به اینکه درمان دارویی برای افسردگی و اضطراب استفاده میشود لذا از روش موسیقیدرمانی و تن آرامی در کاهش میزان افسردگی و اضطراب بیماران همودیالیز استفاده شد. هدف: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی موسیقیدرمانی و تن آرامی در میزان افسردگی و اضطراب بیماران همودیالیز است. روش: این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی است جامعه پژوهش در این تحقیق بیماران همودیالیز بیمارستان بوعلی قزوین بودند. نمونهای به حجم 54 نفر از جامعه پژوهش انتخاب و بهطور تصادفی در سه گروه آموزش موسیقیدرمانی و تن آرامی و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها در این پژوهش پرسشنامه افسردگی بک و اضطراب کتل بود. پرسشنامه افسردگی بک و اضطراب کتل بهعنوان پیشآزمون و پسآزمون اجرا گردید گروههای موسیقیدرمانی و تن آرامی 01 جلسه ساختاریافته 1/5ساعته درهرهفته شرکت کردند ولی گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. برای تحلیل توصیفی دادهها از مشخصههای آماری نظیر میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفادهشده است. یافتهها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیشآزمون بین میانگین نمرات دو گروه در پسآزمون تفاوت معناداری وجود داشت . نتیجهگیری: نتایج یافتهها نشان داد که موسیقیدرمانی و تن آرامی در کاهش افسردگی و اضطراب بیماران همودیالیز مؤثر میباشند

کلیدواژه ها:

آموزش موسیقیدرمانی ، آموزش تن آرامی ، افسردگی و اضطراب