مروری بر گونه های گیاهی دارویی جاذب عناصر سنگین در منطقه کندووان در آذربایجان شرقی

در کشورهای در حال توسعه آلودگی عناصر سنگین بخاطر فعالیت در بخش معادن، تصفیه و صنعت خطر جدی محسوب میشود. گیاهان دارویی منبع مهم دارویی برای جمعیتهای جهان محسوب می-شود. کشت گیاهان دارویی، ادویهای و آروماتیک در مناطق مختلف آذربایجان شرقی از جمله کندووان برای جذب آلایندههایی از جمله عناصر سنگینی کادمیوم، مس، آهن، منگنز، سرب، روی و آرسنیک مورد توجه قرار گرفته است. فعالیتهای بشر آلودگیهای زیست محیطی را به علت استفاده از فلزات سنگین در کل جهان از جمله در زمینهای کشاورزی افزایش داده است. استانداردهای کیفیت و کمیت در بخش رویشی گیاهان دارویی که بطور واضح نشان دهنده این بود که مقدار ماکزیمم قابل قبولی از فلزات سنگین در بخش رویشی گیاهان را نشان میداد و از بسیاری از کشورها ارائه شده بود. گیاهپالایی تکنولوژی جدیدی است که در آن از گیاهان برای خروج و حذف آلایندهها از آب و خاک استفاده می- شود. استفاده از گیاهان جذب کننده آلاینده برای خروج و عاری نمودن محیط زیست آلوده شده توسط فلزات سنگین تکنولوژی بخاطر انطباق با شرایط محیط زیست و تاثیرگذار از نظر هزینه با سرعت بالایی در حال توسعه است. بنابراین در این مطالعه ابتدا جمعآوری گونههای گیاهان دارویی از منطقه کندووان انجام گردیده و پس از شناسایی آنها، با استفاده از تحقیقات گسترده کتابخانهای از منابع لاتین، مکانیسم، اندام و عناصر سنگین مورد جذب در گونههای موجود تعیین شد.در نهایت با استفاده از نرم افزار Excel ، تجزیه و تحلیل دادههای به دست آمده از بررسیهای اولیه و نتیجهگیری نهایی صورت گرفت. نتایج حاکی از آن بود که گونه های گیاهی قابلیتهای متفاوتی در جذب عناصر از خود نشان میدهند به طوری که تیره حبوبات دارای بیشترین فراوانی گونهای بوده و ریشه نسبت به ساقه و برگ، سهم بیشتری را به عنوان اندام جذب کننده به خود اختصاص داده است. همچنین بالاترین مقدار جذب عناصر سنگین توسط مکانیسم فیتواکسترکشن که فرایند غالب جذب بوده، انجام شد. گیاهپالایی تکنولوژی جدیدی است که در آن از گیاهان برای خروج و حذف آلایندهها از آب و خاک استفاده می- شود.

کلیدواژه ها:

عناصر سنگین ، گیاه دارویی ، گیاهپالایی ، آلودگی