شناسایی ظرفیت اشتغالزایی درفعالیت های مختلف اقتصادی در استان مرکزی به تفکیک شهری و روستایی

رشد و توسعه مناطق مختلف از مسایل اساسی تئوریهای اقتصاد منطقه ای محسوب می شود اشتغال ازجمله متغیرهای مهمی است که از سیاستهای مختلف رشد و توسعه منطقه ای متاثر می گردد وجود نابرابری در بین مناطق مختلف عمدتاً ریشه در عدم شناخت واقعی سیاستهای متخذه درمناطق و ارزیابی تاثیر آنها بر متغیر های مختلف اقتصادی از جمله اشتغال بوده است.مبحث اشتغال و پیچیدگیهای آن در جامعه امروز ایران توجه بسیاری از دولتمردان، کارشناسان را به خود جلب کرده است. بخشهای اقتصادی از ارکان توسعه هر منطقه محسوب میشود. رشد بخشهای اقتصادی گویای پیشرفت هر منطقه است و برخورداری از هدف خاص برای فعالیتهای اقتصادی در هر مکان، مشخصکننده پیشرفت آن مکان در یک زمینه خاص اقتصادی است. هدف از این پژوهش ، که با روش انتقال سهم، ضریب مکانی LQ به تشخیص نوع بخشهای اقتصادی از نظر مزیت نسبی ، برنده ، بازنده و بازنده مختلط اقتصادی ، انجام گرفته، تجزیه و تحلیل ساختار اشتغال استان مرکزی مورد مطالعه به صورت مقایسه هر بخش اقتصادی با سطح مرجع کل اشتغال کشور و هم چنین هر بخش اقتصادی با همان بخش اقتصادی در سطح ملی است، تا مزیت نسبی و قدرت رقابتی هر یک از بخش های فعالیت مشخص شود.استان مرکزی به تفکیک مناطق شهری و روستایی مورد بررسی قرار گرفته است که کشاورزی بازنده مختلط با کاهش نسبی شاغلان هنوز فعالیت پایه ای این استان محسوب می شود و صنعت برنده اقتصادی نیز در هر دو بخش فعالیت پایه ای محسوب می گردد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی اشتغال ، استان مرکزی ، فعالیت اقتصادی ، مدل تغیرسهم ، مدل ضریب مکانی