بهینه سازی چینش لایه های یک محیط متخلخل ایزوتروپیک عرضی برای بیشینه سازی افت انتقال

در این مقاله با استفاده از تغییر چینش لایه ها به بهینه سازی رفتار محیط های مانعشامل مواد متخلخل و هوا پرداخته شده است. بر خلافکارهایی که تا کنون انجام گرفته است مواد متخلخل به جای فرض همگن بودن به صورت ایزوتروپیک عرضی در نظر گرفته شده اند. برای این منظور ابتدا معادلات انتشار موج در مواد متخلخل که معادلات بایوت نیز نامیده می شوند برای مواد متخلخل ایزوتروپیک عرضی بررسی گردیده است. سپس با استفاده از روش ماتریس انتقال که حل تحلیلی معادلات بایوت محسوب می گردد، محاسبه ی افت انتقالی یک محیط تک لایه مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر مواد متخلخل در مواد مانع، لایه هوا نیز وجود دارد. به همین دلیل در کنار مواد متخلخل لایه ی هوا نیز مورد بررسی قرار گرفته است. سپس به منظور بررسی محیطهای چند لایه شرایط مرزی متفاوت بیان گردیده و روش محاسبه ی افت انتقال برای این محیط ها بررسی گردیده است. در نهایت توسط الگوریتم ژنتیکبه بهینه سازی چینش لایه ها برای بیشینه سازی افت انتقالی در یک ضخامت مشخص کلی از این مواد پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مواد متخلخل ایزوتروپیک عرضی ، ماتریس انتقال ، چینش لایه ها ، الگوریتم ژنتیک