بررسی نقش و تأثیرگذاری اعتماد مشتریان در استفاده از بانکداری الکترونیک

یکی از دغدغه های اصلی برای هر مشتری بانک برای استفاده از خدمات الکترونیک بانک ها ، اعتماد به این تکنولوژی جدید می باشد. تجارت الکترونیک مانند همه فن آوری های جدید برای فرا گیر شدن نیاز به زمان برای شناخت مردم به این فن اوری و اعتماد می باشد. با رشد تجارت الکترونیک به خصوص در بخش B2C (شرکت به مصرف کننده )اکثر صنایع از جمله بانک ها و موسسات مالی نیز که هسته اصلی آنها از مشتریان تشکیل شده است اقدام به استفاده از فن آوری جدید نمودند. مطالعات مختلفی نشان داده است یکی از دلایل مهم برای عدم پذیرش تجارت الکترونیک B2C (شرکت به مصرف کننده) توسط مشتریان مباحث اعتماد و توجه به ریسک می باشد و علاوه بر آن باید توجه داشت که پیش نیاز اعتماد، رضایت مشتریان می باشد زیرا اعتماد در یک فرایند زمانی بلند مدت ایجاد می گردد و این رضایت مشتری می باشد که فرایند زمانی درازمدت را تضمین می نماید. هدف از این مقاله ابتدا بررسی رابطه بین اعتماد، رضایت مشتریان و تعهد مشتریان می باشد و سپس شناسایی عناصر موثر اعتماد و ریسک در بانکداری الکترونیک است. در این مقاله دو جزء مهم تاثیر گذار بر اعتماد یعنی امنیت درک شده توسط مشتری و حفظ اطلاعات شخصی افراد مورد بررسی قرار می گیرد و در نهایت مدل تحقیق ارائه می گردد. اعتماد درجه ریسک پذیری است که هر مشتری در داد و ستد با بانکداری الکترونیکی متحمل می شود. نتیجه اعتماد مشتری کاهش ریسک درک شده توسط مشتری می باشدکه موجب درک مثبت مشتری در پذیرش بانکداری الکترونیک می شود.

کلیدواژه ها:

اعتماد ، بانکداری الکترونیکی ، تعهد ، ریسک درک شده ، رضایت مشتری