بررسی نقش بازارگرایی و هوشمندی بازار بر مزیت رقابتی

امروزه شرکتها در محیط رقابتی بسیار پویایی فعالیت دارند. تغییرات سریع فنآوری، کوتاه شدن چرخه حیات محصولات و جهانی شدن بازارها و رقبا از جمله تغییرات مهم دنیای کسب و کار است. شرکتها برای موفقیتدر این بازارها و مطابقت با محیط چالشی آن، به استراتژیهای مناسبی نیاز دارند تا از مزیت رقابتی پایدار و در نهایت عملکرد بهتر نسبت به رقبا برخوردار گردند. از مهمترین گرایشهای استراتژیک که تاثیر آن بر عملکردسازمانی مورد تایید قرار گرفته، بازارگرایی است. بازارگرایی قلب تپنده مدیریت و استراتژی بازاریابی مدرن است و کسب و کاری که بازارگرای خود را افزایش دهد، عملکرد بازارش را بهبود خواهد بخشید. مشتریان بهطور روز افزون برای کسب محصولات و خدمات بهتر به شرکتها فشار میآورند و شرکتها برای کسب مزیت رقابتی و توفیق در این محیط متلاطم باید مشتریان و خواستهها و نیازهای آنان را در مرکز توجه و فعالیتهای کسب وکارشان قرار دهند زیرا محیط تجاری امروز به شدت تحت تأثیر رقابت میان شرکتها و تغییرات سریعتکنولوژی و تغییر مداوم در خواستهها و نیازهای مشتریان است. در زمینه بازارگرایی دیدگاه های متعددی ارائه گردیده که در این مقاله به دیدگاه هوشمندی بازار کوهلی و جاورسکی و همچنین در زمینه مزیت رقابتی بهدیدگاه منبع مدار هیل و جونز اشاره شده است که مدل مفهومی تحقیق حاضر نیز تلفیقی از این دو دیدگاه میباشد. مقاله حاضر با مروری استنادی اما مختصر بر ادبیات موضوعی مربوط به بررسی رابطه بازارگرایی و مزیت رقابتی می پردازد

کلیدواژه ها:

بازارگرایی ، دیدگاه هوشمندی بازار ، دیدگاه مبتنی بر منابع ، مزیت رقابتی ، هوشمندی بازار