ارزیابی روش های آماری در سنجش آلودگی خاک از نظر میزان فلزات سنگین

تشخیص نادرست آلودگی خاک می تواند اثرات منفی جدی را از لحاظ اقتصادی و اجتماعی به دنبال داشته باشد و با اینکه روش های بسیاری برای تفاوت قائل شدن بین مقادیر عناصر کمیاب طبیعی با انسان زاد وجود دارد ولی هیچ چارچوب رایج مورد قبولی برای ارزیابی آلودگی خاک به عنوان یک منبع وجود ندارد. مطالعات مختلفی به منظور مقایسه روش های مختلف برای نشان دادن منشاء فلزات کمیاب در خاک انجام شده است ولی تعداد روش های ارزیابی دقیق، کم می باشد. روش های آماری میان داده های جامعه دست نخورده و جامعه آلوده با شناسایی مقادیر بسیار منزوی در تحلیل های تک متغیرهو چند متغیره که شامل روش های گرافیکی می باشد، تمایز ایجاد می کند. مطالعه حاضر به بررسی روش های آماری در سنجش آلودگی خاک از نظر میزان فلزات سنگین می پردازد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که روش های آماری هر یک از عناصر کمیاب را به عنوان یک موجودیت مستقل در نظر می گیرند و شرایط ژئوشیمیایی هر عنصر را لحاظ نمی کنند که در نتیجه، مقادیر حاصل شده از روش های آماری در تمام منطقه مورد مطالعه نمی تواند به طور محلی، مناسب باشند. آمار چند متغیره به صورت استنباطی، پیش رونده به سوی افراز منابع، و بیشتر به صورت کیفی است و فقط ماهیت نشانه ای دارد. روش های مختلف چند متغیره برای تعیین منابع طبیعی و انسان زاد عناصر کمیاب در خاک وجود دارد که برخی اوقات به صورت ترکیبی استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

روش های آماری ، سنجش آلودگی خاک ، فلزات سنگین ، خطرات زیست محیطی